REUNI
Rasaku kawur katiyup samirana
prasasat ngubengi jagat kang wus kliwat
rasa pangrasa tansah temlawung
marang jaman kang wus kawuri
Isih kelingan cetha wela-wela
nalikane para kadang pada gegojekan
ing pawiyatan luhur,
kabeh cahyaning pada sumringah
kayadene meseme kembang melati
Rasa kangen iku tansah kasimpen
sajrone ati linambaran prastya suci
sanajan kabeh mau wis beda ing kahanan
ananging rajutan rajutan tali silaturahmi
kudu tansah cinekel kenceng ing ati suci
